Juridische Vraagbaak

Vraag

Triagisten werken onder verantwoordelijkheid van huisartsen. Verpleegkundig specialisten en Physician Assistants (VS/PA's) werken niet onder de verantwoordelijkheid van de huisarts. De klachtenfunctionaris handelt rechtstreeks met de VS/PA binnengekomen klachten af. Wanneer er klachten tegen een triagist zijn ingediend dan bespreekt de leidinggevende dat met die triagist.
Bij sommige medewerkers is er weerstand tegen het meewerken aan het bespreken van klachten, calamiteiten en incidenten (er wordt uiteraard continu gewerkt om de veiligheid te vergroten en de weerstand te verminderen!); dit is van alle tijden. Wel nieuw voor mij is de expliciete vraag of je als werknemer ook verplicht bent mee te werken.
In de functiebeschrijving van de VS/PA’s en van triagisten wordt (nog) niet gerefereerd aan het meewerken aan het oplossen van klachten. Uiteraard wel aan kwaliteit. Zo staat er o.m. het volgende: ... Daarnaast levert de VS/PA en triagist een bijdrage aan de kwaliteit van zorg.

Vraag: zijn medewerkers verplicht mee te werken aan de afhandeling van klachten wanneer dit niet expliciet in de arbeidsovereenkomst of functiebeschrijving genoemd wordt? Kun je dat bijv. koppelen aan goed werknemerschap? Wanneer men niet hoeft mee te werken en dit vervolgens ook niet gaat doen is de kans op escalatie groot, denk aan geschilleninstantie of (bij VS/PA’s) aan het tuchtcollege.

Klachtenfunctionaris

Vraag 

Patiënt/naaste/bezoeker heeft een maatregel opgelegd gekregen na agressie of grensoverschrijdend gedrag. Nieuw beleid in ons ziekenhuis is, dat hierover een klacht kan worden ingediend bij de Klachtenfunctionaris. De KF gaat na of er nog ruimte is voor een wederhoorgesprek met het management van de afdeling en/of de beveiliging. Insteek voor klager is dat hij/zij gehoord wil worden. Onderliggend wil klager vaak ook dat de opgelegde maatregel (waarschuwing of ontzegging) wordt ingetrokken.

Vraag: past het begeleiden van het zogenaamde ‘wederhoorgesprek’ (geen bemiddeling) bij de taak van de Klachtenfunctionaris en binnen het nieuwe beroepsprofiel?

Klachtenfunctionaris

Vraag 

Op dit moment loopt in ons ziekenhuis een signaleringsonderzoek naar het functioneren van een arts. Over deze arts...

Vraag

Kan een klacht met het daarin opgenomen verzoek tot schadevergoeding op basis van de Wkkgz door de KF niet-ontvankelijk worden verklaard als klager 9 jaar geleden de (ggz-)instelling verzocht het gehele medisch dossier te laten vernietigen, dit verzoek door de organisatie is ingewilligd en destijds vernietiging plaatsvond?

Tuchtcollege stelt het volgende:
Zowel de beklaagde als het tuchtcollege kunnen dan de feiten waarop de klacht is gebaseerd niet meer reconstrueren en verifiëren. Dit schaadt de (proces-)positie van de beklaagde en belemmert de waarheidsvinding door de tuchtrechter. De tuchtrechter kan, zoals in dit geval, zonder medisch dossier immers niet nagaan of er enige basis is voor de klacht. De klager schiet met een verzoek tot vernietiging in dit soort situaties dan ook in de eigen voet. Het is voor de praktijk wel verstandig om een verzoek tot vernietiging door de patiënt schriftelijk te laten doen en dat verzoek goed te bewaren, zodat aan de hand daarvan later kan worden aangetoond dat het de patiënt is geweest die om vernietiging heeft verzocht en het daardoor voor een zorgverlener niet meer mogelijk is om bij de tuchtrechter verantwoording af te leggen.

Een uitspraak van de Geschilleninstantie is als volgt:
Het medisch dossier dient er in de eerste plaats toe een kwalitatief goede hulpverlening aan een patiënt mogelijk te maken, maar is ook van belang voor de continuïteit van de zorg aan een patiënt en de overdracht van de behandeling aan andere hulpverleners. Daarnaast kan het medisch dossier – ook al is het daar primair niet voor bedoeld – een rol spelen bij het afleggen van verantwoording over medisch handelen, zoals bij klachten of claims.
Het is dan voor de hulpverlener c.q. organisatie een belangrijk oriëntatiepunt.
Door het medisch dossier te laten vernietigen, heeft klager het voor de hulpverlener/organisatie onmogelijk gemaakt om de juistheid van de klacht van cliënt te toetsen en eventueel daartegen verweer te voeren. Dit komt voor rekening en risico van cliënt. De commissie is dan ook van oordeel dat zij cliënt niet kan ontvangen in zijn klacht en zij zal cliënt niet-ontvankelijk verklaren. De commissie komt daardoor niet meer toe aan een inhoudelijke beoordeling van de klacht en de daaraan gekoppelde (geld-)vordering van cliënt.